Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου με 12 σαϊτοπαραμύθια!


Μια όμορφη ημέρα όπως η σημερινή, πριν από 208 χρόνια, γεννήθηκε σ’ ένα νησί της Δανίας, ο μεγάλος παραμυθάς Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν. Η αστείρευτη φαντασία και το συγγραφικό του ταλέντο μας χάρισαν πλήθος παραμυθιών με δράση, χιούμορ και λεπτή σάτιρα. Μας χάρισαν επίσης τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου (καθιερώθηκε το 1967 από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, International Board on Books for Young People), μιας ημέρας που δίνει στα παιδιά ακόμη μία αφορμή ώστε να μάθουν περισσότερα για το βιβλίο, να κατανοήσουν την αξία της ανάγνωσης, να παρακολουθήσουν διάφορες εκδηλώσεις που υλοποιούνται σε όλο τον κόσμο για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.


Από την αρχή του ταξιδιού της, η Σαΐτα γιορτάζει τη σημερινή ημέρα με 12 σαϊτοπαραμύθια, αρκετά από τα οποία φιλοξενούν στις σελίδες τους παιχνίδια και δραστηριότητες για να ανακαλύψουν οι μικροί αναγνώστες περισσότερα για τον μαγικό κόσμο του βιβλίου, όπου τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη φαντασία, στην έμπνευση, στη δημιουργικότητα.

Χρυσούλα Λουλοπούλου
εικονογράφηση: Ευτυχία Κουκουζέλη-Δημακοπούλου

Σύντομη περίληψη:
«Και πού βρίσκεται αυτό το δέντρο;»
«Πέρα μακριά, στο Μαγικό Βουνό».
Και από τα πέρατα της γης φτάνει ο καθένας εκεί, να κάνει τη μία και μοναδική ευχή. Να την ακούσει το καλόψυχο Δέντρο και να την πραγματοποιήσει. Δυο μικροί, ο Θοδωρής κι ο Φώτης, θα ξεκινήσουν για τον ίδιο προορισμό με ένα τριαντάφυλλο στο σακίδιό τους και μια ευχή στην καρδιά τους. Είναι η αληθινή ευχή; Θα προλάβουν το Δέντρο που μέρα με τη μέρα μαραζώνει από την πίκρα και τα βάσανα των ανθρώπων;
Μια ιστορία για τη δύναμη της αληθινής αγάπης, για το τι θέλουμε, τι μπορούμε, τι είναι σημαντικό και τι όχι. Μια ιστορία παραμυθένια για το μεγάλο κι όμορφο παραμύθι της ζωής.

Χάρης Β. Μικελόπουλος 
(συγγραφή-εικονογράφηση)

Σύντομη περίληψη:
«Αφήνω την πατρίδα μου, γιατί με αφήνει και αυτή». Αυτά μοιάζει να σκέφτεται ο Αζάρ από το Αφγανιστάν καθώς αντικρίζει –παράνομος μετανάστης- το μικρό ελληνικό νησί. Μαζί του η γυναίκα του και ο εξάχρονος γιος τους Μπααμπούρ.
«Δουλειά!» ζητάει ο Αζάρ από τον ντόπιο ψαρά Βαγγέλη. Μα οι άνθρωποι είναι άλλοι συμπονετικοί και άλλοι καχύποπτοι, σκληροί ίσως χωρίς να το θέλουν. Αν όμως η καρδιά των μεγάλων είναι πέτρινη, τα παιδιά μιλούν τη δική τους γλώσσα. Έτσι, ο Δημήτρης, ο γιος του ψαρά, καταστρώνει ένα σχέδιο. Μια χριστουγεννιάτικη έκπληξη για τον μικρό Μπααμπούρ και την οικογένειά του.
Γιατί οι άνθρωποι έχουν πλαστεί για να βοηθούν και να αγαπούν ο ένας τον άλλον!

Ευρυδίκη Αμανατίδου
εικονογράφηση: Ευγενία Παπαϊωάννου

Σύντομη περίληψη:
«Ο Κοιμίσης κρυολόγησε».
«Εντάξει, θα του περάσει! Πού βλέπετε κάτι ασυνήθιστο;»
«Όμως ο Κοιμίσης δεν είναι άνθρωπος».
«Αλλά τότε;»
«Ηφαίστειο είναι!»
«Άντε καλέ! Κρυολογούν και τα ηφαίστεια;»
Μια αλληγορική ιστορία για ένα χαριτωμένο «πιτσιρίκι». Η ανάγκη που έχουμε όλοι μας για μια καλή συντροφιά, μια γερή φιλία. Κι η ομορφιά που απλώνεται πάντα γύρω μας όταν μια μεγάλη καρδιά τη χαρίζει απλόχερα.

Ηρακλής Λαμπαδαρίου
εικονογράφηση: Απολλώνια Παραμυθιώτη

Σύντομη περίληψη:
Μια μουντή πόλη, αγχωμένοι πολίτες, εκνευρισμένοι οδηγοί, βιαστικοί πεζοί σ’ έναν αγώνα δρόμου δίχως τέλος. Ώσπου μια μέρα, ένας μικρός μαθητής παίρνει μια γενναία απόφαση: να σκορπίσει ευχές και χαιρετίσματα σε όλους τους συμπολίτες του. Είναι μόνος του, αλλά δεν το βάζει κάτω. Προσπαθεί, επιμένει, σκέφτεται με δημιουργικότητα και φαντασία. Θα τα καταφέρει; Ένα παραμύθι για μικρά και μεγάλα παιδιά με περιβαλλοντική ευαισθησία, ερωτηματικά που όλοι έχουμε θέσει και συνεχίζουμε να θέτουμε, και επίκαιρους κοινωνικούς προβληματισμούς.

Γιώργος Γρηγοράκης
εικονογράφηση: Απολλώνια Παραμυθιώτη

Σύντομη περίληψη:
Το επίμονο βλέμμα ενός αγοριού αιχμαλωτίζει ένα πανέμορφο πουλάκι στο άσπρο κλουβί στο σχήμα της καρδιάς. Φροντίζει να μην του λείπει τίποτα. Όμως ο καιρός περνά και το πουλάκι λαχταρά τα ελεύθερα ταξίδια. Τότε το αγοράκι συνειδητοποιεί πως το άσπρο κλουβί στο σχήμα της καρδιάς δεν έχει πορτάκι κι έτσι δεν ξέρει πώς να το ελευθερώσει.
Αρχίζει και για τους δύο μια περιπλάνηση στον κόσμο των ανθρώπων και των ζώων αναζητώντας τη λύση. Περνάνε από δοκιμασίες και περιπέτειες που άλλοτε τους απογοητεύουν κι άλλοτε τους ενθαρρύνουν.
Είτε τα καταφέρουν είτε όχι, τούτη η ιστοριούλα είναι η πορεία προς την ολοκλήρωση της αληθινής αγάπης, αυτής που πραγματικά σε απελευθερώνει σπάζοντας όλα τα δεσμά της εξάρτησης, της ιδιοτέλειας, της λογικής, του εγωισμού.

Χρυσούλα Λουλοπούλου
εικονογράφηση: Ευτυχία Κουκουζέλη-Δημακοπούλου

Σύντομη περίληψη:
Τι βάσανα που έχει η ζωή της πριγκίπισσας Έλενας! Αφού δεν της αρέσουν οι μελιτζάνες, πόσες φορές πρέπει να το πει;
Η Έλενα έχει τα πάντα. Παιχνίδια, ρούχα, ένα μεγάλο όμορφο σπίτι και γονείς που τη λατρεύουν. Τι αχαριστία, θα έλεγαν όλοι! Αφού λοιπόν δεν της λείπει τίποτα, γιατί είναι τόσο θλιμμένη;
Ώσπου μια μέρα, όλα αλλάζουν. Περνώντας μέσα από μια τρύπα του βασιλικού φράχτη, η Έλενα συναντάει την …Ευτυχία και δοκιμάζει ένα φαγητό με περίεργο όνομα.
«Η πριγκίπισσα που δεν έτρωγε μελιτζάνες» είναι μια σαγηνευτική ιστορία για τη φιλία και τη σημασία της προσφοράς των αγαθών.
«Κι αν το πιστέψεις το παραμύθι αυτό και κάνεις κι εσύ καλό για όσους είναι γύρω σου, ακόμη κι αν δεν είσαι πριγκίπισσα ή βασιλιάς, πού ξέρεις; Μπορεί με τη μικρή σου βοήθεια, αυτός ο κόσμος να γίνει καλύτερος!»

Ηρακλής Λαμπαδαρίου
εικονογράφηση: Απολλώνια Παραμυθιώτη

Σύντομη περίληψη:
Ένας μαθητής δεν αγαπάει καθόλου το Σχολείο και το διάβασμα. Τα αντιπαθεί τόσο πολύ που βγάζει σπυράκια ακόμη και στο άκουσμα αυτών των λέξεων. Όταν μια μέρα στο σχολείο έχουν να κάνουν μια χειροτεχνία με θέμα το βιβλίο, o μαθητής ρωτάει τη μητέρα του κι αυτή τον συμβουλεύει να φτιάξει έναν σελιδοδείκτη.
Ο μαθητής φτιάχνει τον σελιδοδείκτη του και αρχίζει να διαβάζει ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Το διαβάζει δειλά-δειλά χρησιμοποιώντας τον σελιδοδείκτη που έφτιαξε. Ο σελιδοδείκτης όμως προχωράει στις επόμενες σελίδες και λίγο πριν τελειώσει το βιβλίο μπαίνει σ’ ένα άλλο, καινούριο. Ο μαθητής προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει με τον σελιδοδείκτη και ακολουθώντας τον διαβάζει τα βιβλία με όλο και περισσότερη αγάπη και ανυπομονησία…

Κατερίνα Παπαφράγκου
εικονογράφηση: Ερμιόνη Κοντολαιμάκη

Σύντομη περίληψη:
      Σε μια βουνοπλαγιά μακριά από τη φασαρία της πόλης, τα έλατα μιλάνε, κάνουν φίλους τους τα ζώα και γλεντάνε. Εκεί κάπου ψηλά στέκεται όμορφο κι ένα έλατο, ο Αστρένιος, που λαμπυρίζει τη νύχτα σαν αστέρι. Έχει φίλους του τα δέντρα αλλά και τα υπόλοιπα ζωάκια του δάσους και κάθε βράδυ μαζεύονται όλοι μαζί και χαίρονται να διασκεδάζουν ο ένας πλάι στον άλλο. Μέχρι που ένας κότσυφας προμηνύει τα Χριστούγεννα. Τα έλατα γνωρίζουν τη συνήθεια των ανθρώπων να τα κόβουν για να τα στολίσουν και τρέμουν στην ιδέα.
          Μακριά από τη βουνοπλαγιά, σε ένα έρημο παγωμένο ξέφωτο, μένει μόνο του ένα άλλο μοναχικό έλατο με κορμό σαν χοντρό κούτσουρο, ο Μαΐστρο. Είναι εκεί μέρα και νύχτα και παρατηρεί παγωμένο τον Αστρένιο να χαίρεται με τους φίλους του στη χαρούμενη βουνοπλαγιά. Μέχρι που η ζήλεια του θολώνει τη σκέψη και αποφασίζει να του κάνει κακό. Ένας ξυλοκόπος τότε βρίσκεται στο δρόμο του και γίνεται η αίτια να κινδυνεύσει πολύ ο Αστρένιος. Όμως στο τέλος,  ένα όνειρο και η τύχη κάνει τα δυο έλατα να αγαπηθούν και να γίνουν παντοτινοί φίλοι στην αλυσίδα της φύσης. Ένα παραμύθι που μιλάει για τη φιλία και τον σεβασμό στο περιβάλλον.

Ευρυδίκη Αμανατίδου
εικονογράφηση: Απολλώνια Παραμυθιώτη

Σύντομη περίληψη:
Όλοι το περιμένουν αυτό το χαρούμενο, δροσιστικό αεράκι. Να τρέξει, να πετάξει, να φυσήξει. Κι αυτό βιάζεται πολύ. Τα όνειρα και τα ταξίδια το καλούν. Ώσπου…
Εκείνη έχει φορεσιά κόκκινη με περίεργα σχέδια και ένα μαύρο τριγωνικό καπέλο. Μια καμινάδα ξεχωριστή. Όμορφη αλλά φαντασμένη.
Συναντιούνται ή καλύτερα το αεράκι πέφτει επάνω της. Και τότε, όλα αλλάζουν.
Μια τρυφερή ιστορία για τη φιλία, την προσφορά, τον σεβασμό και την αγάπη. Αλλά και μια αλληγορία για το διαφορετικό και πόσο εύκολο είναι μία λέξη ή μία κίνηση να φέρει ένα χαμόγελο ή ένα δάκρυ…

Ευρυδίκη Αμανατίδου
εικονογράφηση: Ευγενία Παπαϊωάννου

Σύντομη περίληψη:
«Και τι πειράζει που μου αρέσουν τα παιχνίδια και βαριέμαι να μάθω Γεωγραφία;». Αυτό έλεγε συνέχεια ο σκανταλιάρης ήλιος, ο Λάμπης.
Έλα όμως που ήρθε η ώρα να ανατέλλει και να φωτίζει, για να ξεκινήσει η μέρα των ανθρώπων.
Και τότε…
Τότε, τα βρήκε λίγο δύσκολα τα πράγματα. Χαρούμενος και με πολλή όρεξη ξεκίνησε, μα γρήγορα μπερδεύτηκε και λίγο μετά έχασε το δρόμο του.
Τι θα κάνουν οι άνθρωποι για να βοηθήσουν τον άτακτο μικρό;
Μια ιστορία για τη χρησιμότητα που έχει το κάθε τι και τη δύναμη της αλληλοβοήθειας.

Ευρυδίκη Αμανατίδου
εικονογράφηση: Μαίρη Λαμπαδαρίου

Σύντομη περίληψη:
Πώς είναι να ζεις σε μία γκρίζα και σιωπηλή πολιτεία;
Πώς γίνεται οι μόνες παιδικές φωνές που ακούγονται
να βγαίνουν μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης;
Μουντά χρώματα, κουρασμένα βήματα.
Πού πήγαν τα Χριστούγεννα;
Ποιος θα τα φέρει πίσω;
Μια παρέα παιδιών αρνείται να δεχτεί το μέλλον που της έχουν ορίσει.
Ελάτε μαζί μας να γνωρίσετε τους τρομοκράτες των Χριστουγέννων.
Ελάτε να τραγουδήσουμε τα κάλαντα φορώντας κόκκινα κασκόλ, να κρεμάσουμε κάλτσες στο τζάκι, να φτιάξουμε τσουρέκια και χριστόψωμα, να στολίσουμε καραβάκια, να φέρουμε το φως στην Πολιτεία που δεν είχε τίποτα από όλα αυτά…

Δήμητρα Μυλωνάκη
εικονογράφηση: Διονυσία Μυλωνάκη

Σύντομη περίληψη:
Ο Σκανδαλούλης είναι ένα αφράτο αγόρι, που δυο πράγματα του αρέσουν πολύ: το φαγητό και οι σκανδαλιές. Αισθάνεται πολύ περιορισμένος μέσα στην τάξη του σχολείου και αποφασίζει να κάνει την κοπάνα της ζωής του. Ξεκινάει έτσι ένα ταξίδι παρασύροντας μαζί του τον αγαπημένο του φίλο Μπιρμπιλή, που τον ακολουθεί σ’ αυτήν την περιπέτεια.

Τα δυο παιδιά αφήνουν πίσω το σχολείο και φτάνουν στο δάσος των παραμυθιών. Τίποτα όμως δεν πάει όπως τα σχεδίασε ο Σκανδαλούλης και όλα δείχνουν ότι οι δυο άτακτοι μικροί θα πληρώσουν ακριβά την κοπάνα τους αυτή. Μα, μήπως το σχολείο έχει τελικά μεγαλύτερη αξία από αυτή που νόμιζαν τα δυο άμυαλα παιδιά; Θα καταφέρουν οι δυο φίλοι, να βγουν από τη δύσκολη θέση ή ο κόσμος των παραμυθιών θα γίνει ο εφιάλτης της ζωής τους;
Μια μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση για παιδιά των πρώτων και μεσαίων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου.

2 σχόλια:

  1. μπραβο σας για την καλη πραξη που κανετε. στις μερες ετσι πρεπει σιγα σιγα να γινονται τετοια πραγματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή σας ημέρα και καλό μήνα! Σας ευχαριστούμε για το σχόλιό σας, συνεχίζοντας να στηρίζουμε την ανοικτή λογοτεχνία στη χώρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή